Φεβρουαριανά

1. Στάση που οργανώθηκε στην Αθήνα (8 Φεβρουαρίου 1863) από τον στρατηγό Δ. Γρίβα ενάντια στον Δ. Βούλγαρη, μέλος της άρχουσας τριανδρίας, ο οποίος με τη σειρά του προσπάθησε να προκαλέσει αντίθετη κίνηση. Στρατιωτικά σώματα κάλεσαν τον λαό σε επανάσταση, στη διάρκεια της οποίας έγιναν συρράξεις στρατού και πολιτών, όχι χωρίς θύματα. Οι ταραχές σταμάτησαν με τη συγκέντρωση όλης της εξουσίας στα χέρια του Α. Μωραϊτίνη, η δε τάξη αποκαταστάθηκε με την κατάργηση της Επιτροπής της Μεσοβασιλείας και τον σχηματισμό κυβέρνησης με τον Ζ. Βάλβη (11 Φεβρουαρίου 1863). 2. Έτσι ονομάζονται τα γεγονότα που συνέβησαν στο Παρίσι (6 Φεβρουαρίου 1934), όταν ορισμένα στοιχεία της δεξιάς ήρθαν σε σύγκρουση με την αστυνομία. Μετά το σκάνδαλο Σταβίνσκι και την αντικατάσταση του διευθυντή της αστυνομίας Κιαπ, πολύ αγαπητού στο Παρίσι, οι κύκλοι της Δεξιάς κάλεσαν τους πολίτες της πρωτεύουσας να διαδηλώσουν μπροστά στη Βουλή, όπου θα συνεδρίαζε η κυβέρνηση Νταλαντιέ, έχοντας και την υποστήριξη της αριστεράς. Μαζική ανταπόκριση σημειώθηκε στην πρόσκληση του συνασπισμού της Δεξιάς, εφόσον ο λαός είχε εξεγερθεί από την κοινοβουλευτική διαφθορά και την οικονομική κρίση. Εκδηλώθηκαν βιαιοπραγίες που αιφνιδίασαν τις ελάχιστες αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα για να εμποδίσουν την είσοδο των διαδηλωτών στη Βουλή. Γύρω στα είκοσι άτομα σκοτώθηκαν και πολύ περισσότερα τραυματίστηκαν. Ο Νταλαντιέ, παρότι που είχε συγκεντρώσει την πλειοψηφία με την υποστήριξη της αριστερής παράταξης, παραιτήθηκε (7 Φεβρουαρίου) και αντικαταστάθηκε από τον Ντουμέργκ (9 Φεβρουαρίου). Τη νύχτα της 7ης προς την 8η Φεβρουαρίου εκδηλώθηκαν νέες ταραχές στο κέντρο του Παρισιού, ενώ η 9η αντιδιαδήλωση του ΚΚΓ συγκρούστηκε με τα όργανα της δημόσιας τάξης. Τη 12η ακολούθησε γενική απεργία.